"Szanowny" Nie wiemy kim jest, skąd przychodzi i dokąd podąża. Wszyscy zwracają się do niego per Szanowny. Na jego miejscu mógłby znaleźć się każdy z nas. Wchodzi do knajpy, w której każdy wygląda z grubsza tak samo jak on. Różni ich tylko strój. Jeden ma na czapeczce skrzydełka, inny uformowane z włosów rogi. Tak zarysowana sytuacja mogłaby być punktem wyjścia ciekawej historii. Jednak autorzy stworzyli zaledwie scenkę, która ogranicza się do wędrówki przez przedziwną piwnicę. Przejście przez dzielące ją drzwi podobne jest w swym sensie do przejścia przez krzywe zwierciadło. Jednak przede wszystkim autorzy bawią się chrześcijańską symboliką nawiązując do drzewa poznania dobra i zła czy drogi krzyżowej. Czy podróż przez piwnicę jest alegorią wędrówki przez zaświaty, czy może po prostu pijackim zwidem? "Szanowny" może prowokować do zadawania wielu pytań, może być odczytywany na rozmaite sposoby, które mogą zupełnie mijać się z intencjami autorów. Jednak daleki jestem od chwalenia scenariusza, bo więcej w nim efekciarstwa niż treści, a główną zaletą "Szanownego" jest jednak warstwa graficzna. Stefaniec cały komiks wymalował farbami, dodając gdzieniegdzie trochę graficznych ozdobników. Większość kadrów wykonał bardzo pieczołowicie. W kilku miejscach pozwolił sobie na pewną swobodę, malując żywiej, chlapiąc, brudząc - zgodnie z rozwojem akcji. Niestety jego postaciom brakuje w niektórych scenach życia, wykonywane przez nie gesty są niekiedy dość drętwe. Poza tym nieraz maluje zbyt małe dłonie czy zbyt duże głowy. To jednak drobiazgi, które nadmiernie nie przeszkadzają w odbiorze. [Jarek Obważanek, 12.03.2008] "Szanowny" |
Poglądy wyrażane w recenzjach są osobistymi odczuciami ich autora i nie powinny być uznawane za prawdy objawione.
