"Skorpion" tom 2: "Tajemnica papieża"
  |
Otruty Skorpion oczywiście nie umiera, bo byłoby to mocnym przegięciem ze strony scenarzysty, który dobrze wiedział jak zakończyć album, by czytelnik nie mógł się doczekać drugiego. Teraz, gdy bezwzględny kardynał Trebaldi odsłonił karty, głównemu bohaterowi pozostaje powstrzymać go przed zamordowaniem papieża. Kardynał nie jest idiotą i zamach przygotowuje bardzo sprytnie, aby nawet cień podejrzenia nie padł na niego. Desberg bardzo sprawnie prowadzi całą tę historię, z jednej strony stricte rozrywkową, awanturniczą, z drugiej dotyczącą najwyższych władz kościoła. Sporo tu pościgów, nawet trochę humorystycznie poprowadzonych, sporo walk, czasem nieco zabawne dialogi, a jednak za tą lekkością akcji idzie mroczna przeszłość głównego bohatera i niecne zamiary jego antagonisty. Ciągle chodzi tylko o rozrywkę, ta seria nie proponuje zupełnie niczego innego, ale jest to rozrywka na bardzo dobrym poziomie. Nie stara się prawić morałów na temat wiary, nie wskazuje żadnych dróg - po prostu bawi. Dialogi są bardzo przyjemne, nieraz zabarwione lekką nutką ironii - oczywiście głównie w przypadku kwestii wygłaszanych przez Skorpiona. Trzeba przyznać, że Desberg postarał się, by fabuła drugiego albumu była ciekawsza, niż pierwszego i nieraz zaskakuje niespodziewanymi wydarzeniami.
Na wysokości zadania stanął również Marini, co nikogo dziwić nie powinno. Nie chcę się rozpisywać, tak jak w recenzji pierwszego tomu, bo dostajemy praktycznie to samo: znakomity, pełen patosu, stylizowany rysunek, pokryty świetnymi barwami, nieraz umiejętnie stonowanymi, dostosowanymi do sytuacji w sposób bezbłędny. Nawet niebo nad Rzymem, którego odcień drażnił mnie w pierwszym tomie, tutaj jest lepszy. Po prostu komiks, który ogląda się z prawdziwą przyjemnością. Świetna jest też okładka, dużo lepsza, niż w pierwszym tomie, szkoda tylko, że nie da się jej rozłożyć tak, by obejrzeć ją w całości. [Jarek Obważanek] Tytuł
oryginału: Le Secret du Pape |
|||||
Poglądy wyrażane w recenzjach są osobistymi odczuciami ich autora i nie powinny być uznawane za prawdy objawione.
